من و اين فاصله گاهي به هم نزديك تر ميشيم
جدا از من نشو يادم كه ما درگير تر ميشيم
من و شب هاي دور از تو كه فكرم در خيال تو
منو باور بكن گاهي منو پيدا كن تو راهي
كه اين دلواپسي واست نباشه توي تنهايي
نباشه توي تنهاي، نباشه توي تنهايي
چرا از اول راهم به من گفتي كه همراهم
ولي پايان اين آغاز ببيني كه تو بي راهم
چرا از اول راهم به من گفتي كه همراهم
ولي پايان اين آغاز ببيني كه تو بي راهم
***
اعترافش سخته بگم يه ديوونه م اگه سلطان ديس لاوم به تو مديونم
واسه رسيدن بهت كردم دوندگي با خيانت به من شدي لوند كي
خونه فقط دل تو بود از اونم بيرونم خيالي نيست تا قيامت از تو هم ميخونم
ولي هيچ اشكي نمياد روي دو تا گونه م واسه همينم همه بهم ميگن ديوونه م
نميدونم چرا چند وقتيه گوشه گير تو خونه م هر كي حالمو ميپرسه ميگم الكي خوبم
من فقط تو مي ديدم واسه بقيه كورم تا ديدن دوست دارم اونا خاك و ريختن رو من
اونا فقط واسه يه شب با تو همه جوره خوبن واسه اسم و لقبم آويزون روي سر و كولمن
عوضيايي كه مي گفتن غرق زر و پولن همشون فرار كردن آخه فهميدن يه غولن
لعنت بهتون تو مسير بينمونو زدين از من بهتون وصيت كم تر از يه زنين
الحق دلتون نبوده يا بارم با همين شكم بهتون شده با خيانتش يقين
پس تكون نخور حرف نزن چون بوده بي معني هيشكي هوامو نداره دليل سكوت همي
چرا چون رفاقتاتون غرق تو آتيشه ولي هر طرفم دارم چند ميليون دو آتيشه
كه از طرف اونا فقط واسم دعا ميشه كه امير نفر اول باشه اي خدا ميشه
***
منو دست خودم نسپار من از پايان مي ترسم
رسيدم جاي اول باز تو همراهم بكن پرواز
دلم آروم تو سينه به عشق تو ميشينه
كه شايد روزي از روزا تو رو از دور ميبينه
چقدر راحت دلم سوخت و تو رو ميديد كه ميري
به فكر اين كه تنهايي چه راحت اشتباه ميري
من و اين فاصله گاهي به هم نزديك تر ميشيم
جدا از من نشو يادم كه ما درگير تر ميشيم